RESENTYMENTY TO USTRÓJ RP...

ale nie tylko III RP i IV RP. Jest  to także sposób bycia/życia w Smutnym Kraju nad Wisłą od niepamiętnych czasów, czyli mniej więcej od tysiąca lat.
Babunia Zosia mawiała,że zawsze są dwa wyjścia.
Wiedziała, co mówiła, bo sporo widziała i słyszała.
Na Sorbonach nauk nie pobierała, a głosiła swoją prawdę w sposób, który z prawdą Fryderyka Nietzschego bardzo mi się dziś kojarzy.
Bardzo, bo to prawda uniwersalna jest,iż są dwie postawy człowieka wobec WSZYSTKIEGO co JEST.Postawa aktywna/twórcza/kreatywna... i postawa reaktywna, czyli resentymentywna.
Gdy geniusz filozofii wyznaje:"jam szlachcic polski"- o resentymentach już od Polski i Polaków sporo wie.Reszty się dowie od siebie, gdy...
RESSENTIMENT to jest takie coś, co  udaje drożdże, a wyniszcza wszystko, co  jest w promieniu xy2.
Nie będę wyręczać filozofa .Najlepiej jak sam nam istotę tej bestii wyłoży i objaśni:
"Człowiek opanowany przez ressentiment nie jest ani szczery, ani z sobą samym uczciwy i otwarty.
Jego dusza zezuje;duch jego kocha schówki, kryjome dróżki i wrota od tyłu;
wszystko, co skryte ma powab dla niego, jako jego świat , jego pewność, jego uciecha;
zna się on na milczeniu, na niezapominaniu, na tymczasowym zmniejszaniu się i upokarzaniu.
Rasa takich opanowanych przez ressentiment stanie się w końcu z konieczności roztropniejsza niż jakakolwiek inna rasa dostojna, będzie się czcić roztropność w zgoła innej mierze;
mianowicie jako pierwszorzędny warunek istnienia, podczas gdy w ludziach dostojnych ma  roztropność wykwintną przymieszkę zbytku i wyrafinowania.
Jest ona bowiem  w nich zbyt daleko mniej  zasadnicza niż doskonała pewność funkcji regulujących instynktów nieświadomych lub nawet pewna nieroztropność , pewne gnanie na oślep  czy to ku niebezpieczeństwu, czy to na wroga, lub owa marzycielska nagłość gniewu, miłości, czci, wdzięczności i zemsty, po których wszego czasu poznawały się dusze dostojne..."
Resentymenty to nie jest mój ustrój, ani nie chcę mi się, by był stylem życia/bycia.Nie i już.
Bronię się jak umiem przed nietzscheańskim ressentimentem, stąd noworoczne postanowienie jedno,że filozofii Fryderyka Nietzschego już NIE będę omijać.
Nie i już.
W tej sytuacji może to być dla mnie nie tylko rok Juliana Tuwima i jego "Ptasiego radia" ale też rok nietzscheański.
Zobaczymy jak będzie, a tymczasem życzę Państwu wszystkiego co najlepsze w Nowym Roczku 2013, czyli postawy twórczego/kreatywnego szczęścia i radości.AMEN.