Zatykając nos i zamykając oczy...

sposobię się do ...No właśnie- do czego sposobię się od rana?
- Dostojewski wiedziałby...- wzdycha Agata i doradza, bym zatkała nos i zamknęła oczy wręczając Adrianowi Szcz... tysiąc dwieście złotych za usuniecie zbuków z domu Starszej.Dodaje nadto,że tysiąc pięćset złotych, które mu wypłaciła już mogło być faktycznie za mało i nie ma się co sprzeczać o drobiazgi.
Popisuję się znajomością Dostojewskiego jakoś tak zupełnie bezczelnie, bo cytuję akurat słowo o drobiazgach.Że są najistotniejsze,że zawsze i wszędzie człowieka zgubią .I Starsza uśmiecha się po raz pierwszy w dniu dzisiejszym.
- Pamiętam i ja coś z Dostojewskiego, rzecze, wykonuje szereg gestów rękami obiema, a potem każe sobie znależć na blogu cytat, co zaczyna się od "Mój drogi...".Tam stoi tak,że niepodobna kochać ludzi takimi jakimi są, a jednak trzeba ich kochać i dlatego mamy problem."I dlatego czyń dobrze"- no widzisz, pamiętam przecież...- cieszy się , wskazuje na nos i na oczy i domaga się dosłowności geniusza.
- Chyba tam tak stoi,że czynić dobrze trzeba zawsze, czyli nawet zatykając nos i zamykając oczy.- kombinuję jak koń pod górę.Okazuje się,że zaraz potem stoi coś znacznie trudniejszego, bo nakaz bezwględny:"Znoś zło, które ci wyrządzają i..."
- O nie, kochana, to nie ze mną te sztuczki, Agatko.- protestuję i chce mi się wyć do księżyca.
Nie zasnę w domu Starszej, ale do swojego domciu nie mam ochoty iść.Jest zresztą za póżno, a poza tym jest mi przyjemnie, bo Agata powiedziała mi coś miłego.Lubię, gdy mi kto tak mówi jak ona i zostaję przy nim na dłużej.Przy Adrianie Szcz nie chcę zostać nawet na ułamek sekundy, a wciąż o nim myślę.
Przede wszystkim zaś wzmacniam się w uczuciu sprzeciwu/buntu i niezgody na grożbę/gwałt/rozbój.
-Dlaczego miałabyś dawać temu osobnikowi tysiąc dwieście złotych, skoro brak ci na leki?!- kąsam i Agata poważnieje:Są granice, których przekroczenie jest niebezpieczne.On te granice dawno przekroczył i już nie zawróci, bo nie da się .
Jest bardzo niebezpieczny skoro...
-Wiem,ale...
-Nic nie wiesz, Dobrochna, skoro nie pamiętasz Dostojewskiego.Nic a nic.Miałaś sporo szczęścia, bo nie spotkałaś Adriana Szcz... wcześniej, a teraz mamy przecież dość środków, by ...Dostojewski powiedziałby,że zły to znak, gdy przestaje się rozumieć ironię...Bo to jest ironia,że ludzie ...Eeeee, szkoda gadać.Zapłacisz i tyle.
-Zatykając nos i zamykając oczy?! W ten sposób robi się dobro, a nie zło...
- Mówisz głupstwa, ale w ten sposób dochodzimy do prawdy.On, ten zdesperowany Adrian Szcz...nigdy ze swoją duszą nie pogadał...
-Bo jej nie ma...- wcięłam się i Agata znów spoważniała:To,że nie uśmiecha się nie znaczy,że nie ma duszy.Tu Dostojewski chyba jednak myli się.
- A może to ty,Agatko lubisz być pokrzywdzona?
- A może zawiodło mnie już niemal wszystko i ta ofiara...coś we mnie poruszyła.Odległe jakieś wspomnienie,gdy to ja spodziewałam się ,że ktoś coś mi da tylko dlatego,że czegoś akurat potrzebowałam.
- Chyba nie wymuszałaś od nikogo pieniędzy ani...
- Ani pieniędzy , ani darów rzeczowych nie wymuszałam, ale zatykając nos i zamykając oczy...Eeee, szkoda gadać.
- W końcu jest po dwudziestej drugiej i możemy popróbować zamknąć oczka.
-