Będę udawać pisarkę...

bo w końcu trzeba coś robić, co się opłaca.
A poza tym do  tego udawania  zachęca akurat Witold Gombrowicz, gdy pisze:

"Duch rodzi się z imitacji ducha i pisarz musi udawać pisarza, aby w końcu zostać pisarzem".
Najpierw miałam udawać premiera, ale się rozmyśliłam.
Tłok w tej branży bardzo mnie zniechęcił, choć na ogół nie zniechęcam się szybko.
Pomyślałam sobie,że powinnam zacząć nieco skromniej.
Najbardziej opłaca się sprzedawanie iluzje, to fakt, ale co ja wiem o iluzjach.Tylko tyle,że im ulegałam, ale oto postanowiłam właśnie nie ulegać, albo ulegać mniej.
Zrezygnowałam z najlepszych kąsków, bo napatrzyłam się na  premierów i na biskupów.
Są oni w dobrej formie, gdy się nam ukazują, ale nigdy nie wiadomo co robią, gdy są w złej formie.W sprawie złej formy onych władców mam swoje skromne zdanie.Może ono nawet nie jest takie skromne, skoro wczoraj okazało się  być podobne do zdania króla Anglii z XIII wieku.Król uważał ,że w Szkocji jest za dużo Szkotów.Uważam podobnie, bo w Polsce jest za dużo premierów i za dużo biskupów.
Dlatego żadnego premiera już udawać nie będę, a tym bardziej biskupa.
Zostaje mi pisarz, więc biorę pisarza.
Zatem otwieram punkt usługowy z szyldem:
    "POSZERZAM,DOŁADOWUJĘ WYOBRAŻNIĘ
w godzinach 9-21
Nie budzić, bo dobrze śpię z Czarnym i z nadzieją,że Witold Gombrowicz ma rację. Czyli zostanę pisarką.
Trochę mnie martwi,że Polacy budzą premierów i biskupów , więc spokojnego życia nie spodziewam się, bo przez pomyłkę mogą też mnie obudzić, skoro udaję.Tym bardziej podoba mi się udawanie , bo sprowadza niespodzianki.No i w końcu po wielkiej posusze-należę do większości.To spory komfort tak należeć  do większości i udawać,że się coś robi.
O wybitniejszych sukcesach  w udawaniu będę Państwa obszernie informować po to, by uzyskać wotum zaufania dla dalszego udawania.Udawać będę jednak tylko do wiosny.Dłużej nie dam rady, bo udawanie jest bardziej męczące niż sama praca.