Jasnota

Pulsujące świetlne kręgi na naszej planecie widać dopiero z kosmosu.Oglądałam je oczami National Geographic nad Bajkałem, Sachalinem i Moskwą.Podobają mi się.W przeciwieństwie do ciemnoty, czarnych dziur, czarnych charakterów i czarnych wtorków.
Nad Wisłą jasnotę oglądam regularnie od 20 lat. W niedzielę styczniową, która starcza za wszystkie inne niedziele roku.Jasnota rozprzestrzenia się i Zosia z Adamem widywali ją w Chicago.Przedłużyli pobyt w Polsce, by zobaczyć Jurka.Obawiałyśmy się,że go dopadną i uścisną po swojemu, ale na szczęście Jurek Owsiak ocalał.Przyjaciele  domu złapali tylko ducha Orkiestry i stracili głos w Stolicy.A potem polecieli, by zrobić wyprzedaż i wrócić.
Coś mi mówi,że z powodu jasnoty nad Wisłą w walnej części.
-Niech mi nikt nie mówi,że nie znam Jurka, nie jest z mojej rodziny, nie jesteśmy na ty, bo jesteśmy...-powtarzali i sposobili się z banerem i darami.
Sposobię się do "obejrzenia"Orkiestry, ale w kosmos raczej nie polecę.Oglądam ją z pozycji kogoś, kto musi.Musi brać udział w Orkiestrze, bo czułby się średnio.Musi przede wszystkim trzymać kciuki za Jurka i dbać, by mu głos nie wysiadł.
Niektórzy niczego takiego nie muszą robić i dlatego im za każdym razem od 20 lat współczuję.Muszą przecież  czuć się wykluczeni z jasnoty, ze wspólnoty, która nie ma sobie równych, bo ma charakter piękny, dobry i prawdziwy.Jest naturalna jak oddychanie i jak bicie serca.Serce jako symbol jest tu na miejscu i nikt o ten symbol spierał się nie będzie.
Wykluczyli się z tej wspólnoty hierarchowie kościelni.Trochę szkoda,że  nigdy nie sypnęli tacą w Boże Narodzenie, bo byłoby fajnie tak zacząć dar miłości dla chorych dzieci przede wszystkim.Wszak to święto miłości...
Coś mi mówi,że to się może zmienić, bo niekoniecznie zaraz po Orkiestrze musi być wojna.Amen.