- Będziemy wycinać dominację...

powiedziała Ela w sklepie osiedlowym, gdy przy kasie ludziom chciało się dyskutować o istocie dżender.
Przy kasie stał Jaś,  którego głupcy określają głupim przymiotnikiem.Jaś na darmo słów NIE używa i ten właśnie Jaś podobno użył aż dwóch słów z wykrzyknikiem naraz:O, laboga!
Nie tylko użył, ale chwycił się też za tę część ciała, co jest Jasia dumą i za mleko nie zapłacił, bo ze sklepu wyskoczył jak poparzony.
Do dziś go szukają w lasach i nad rzeką Czarną, ale ślad po Jasiu zaginął, a dżenderowy dialog pozostał i znów są pytania o istotę dender.Coraz więcej pytań i coraz więcej męskiego strachu przed ucinaniem dominacji.
Może zatem trzeba najpierw o istocie dominacji, co się bierze podobno z duszy.
Taka ja NIE wiem skąd bierze się dzikość i  głupia agresja dominacji, ale się dowiem.
Póki co wiem,że każdy ma duszę, a katolik ma ich dwie.Jedną na wyjście, czyli na niedzielę, a drugą na "po domu', czyli do sprzątania innych dusz.Wnoszę z tego,że katolikowi przydałaby się trzecia dusza, ale to osobny temat.
O dominacji sporo wiedział pozytywista Aleksander Świętochowski. Uważał,że dominacja ma charakter męski i walczył z nią jak umiał, a umiał:
                          "Ze wszystkich darów przyrody i łupów, jakimi mężczyzna zawładnął,żadnego nie zmarnował w tym stopniu, co kobietę".
Ano zmarnował, bo dominacja tylko marnuje, a niczego NIE buduje.
                             "Mężczyzna spożywał sam dobrodziejstwa postępu, kobiecie dawał zaledwie jałmużnę,mon szedł naprzód jak zakamieniały skąpiec, ona za nim jak pokorna żebraczka."
Gdyby taki mężczyzna sam z siebie , czyli rozumiejąc swój interes , od wyzysku odstąpił ?Co by się stało?
Jak sądzę po takim wysiłku stałby się człowiekiem bardziej jeszcze wolnym i przestałby żyć w cichej rozpaczy, a zacząłby czuć to, czego nigdy dotąd NIE czuł...
Przede wszystkim poczułby własną wartość i porzucił strach.NIE wypaczałby już psychiki własnej , bo NIE wypaczałby psychiki żadnej kobiety i żadnej mężczyzny.
I tak mężczyzna zacząłby życie w DUCHU I PRAWDZIE, czyli takie życie, o jakim mówi Jezus - ewangelia Jana rozdział 4, Rozmowa z Samarytanką.
O tej rozmowie mogę mówić i mówić bez końca, więc gdy zacznę - ciężko będzie skończyć, więc może zanim zacznę jeszcze dziś na patrona dżender powołam Antoine de Saint Exupery i zliczę patronów mojego dżender.
Miłego dnia.