Dziewiąty krąg piekieł czeka na zdrajców

Piekło Dantego jest bardzo atrakcyjne, ale chyba pustawe, skoro zdrajcy ideałów ludzkości funkcjonują wciąż w realu i prowadzą sklepy z duchem i prawdą, czyli handlują zbawianiem dusz.
Gdy Jezus spotyka się z Samarytanką NIE ma jeszcze mowy o takiej potędze jak Watykan.Nikt NIE może spodziewać się,że to państwo  za dwa tysiące lat może na przykład NIE wydać Polsce grożnego przestępcy, który na Dominikanie krzywdził dzieci, a Watykan zwie go wciąż duszpasterzem.
Nikomu jeszcze NIE przyjdzie do głowy,że DUCHA I PRAWDĘ można zdradzić.
Zdradzić siebie człowiek miałby?! W imię czego i po co?
Chodzi przecież o to, by w zgodzie ze sobą żyć, a NIE przeciwko...
Mężczyzna i kobieta w zgodzie idą w tym kierunku, choć na drodze do porozumienia pojawia się sporo przeszkód.Stopniowo pokonują je i otwierają sobie nowe perspektywy, bo szukają dla siebie otwarcia nowych perspektyw.Chcą znależć zrozumienie dla siebie , więc muszą najpierw pokonać uprzedzenia. Jest ich sporo, o czym uczniowie Jezusa NIE pozwalają zapomnieć.
Gdy Jezus sugeruje,że może dać Samarytance " żywą wodę"- kończy się etap zaprzeczeń, sprzeciwów, buntu i negacji.Zaczynają się negocjacje/targi. Skoro NIE ma czerpaka to jakim cudem może jej dać coś, czego sam NIE ma?
To kim ty jesteś , mężczyzno,że handlować chcesz czymś, czego NIE masz?
Może mówisz o jakiejś nowej studni, więc mów...- decyduje i dziwnej rozmowy NIE zamierza kończyć. Wprost przeciwnie, jest żywo zainteresowana tym, co mógłby jej dać.Musiałby być kimś takim jak "ojciec nasz Jakub", albo kimś większym od Jakuba.Ciekawość wzrasta i jest wzajemna.
-"Daj mi tej wody..."- decyduje kobieta i uzasadnia swoją decyzję: - abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać.
Jezus NIE narzuca zrozumienia swojej propozycji.Stopniowo i spokojnie doprowadza ją do odkryć, których przesłanki NIE płyną z zewnątrz, ale z wnętrza Samarytanki właśnie.To ona sama nieustannie czegoś  domyśla się i żąda potwierdzeń swoich domysłów. Tak czyni człowiek otwarty i świadomy siebie i swoich potrzeb.Poszukujący...
Poszukiwanie zwykle wymaga wysiłku i strony ten wysiłek podejmują.Ani skwar, ani nieprzychylność uczniów NIE mogą im przeszkodzić, bo oczami wyobrażni widzą już spełnienie swoich religijnych oczekiwań.
Jezus NIE nakazuje budowania świątyni/ odprawiania ceremoniału/obrzędów czy podobnych aktów właściwych dotychczasowym religiom.
W realnych i trudnych okolicznościach upalnego południa o godzinie szóstej- samo dokonuje się to, co ONI i my  uznamy za najważniejsze.
Bo najważniejsze zawsze przychodzi samo.Trzeba tylko pozwolić sobie na luksus wyobrażni, posiadania marzeń i pragnąć  realizować je.
Pragnie wody to pragnienie codzienności. Rozmawiają więc o codzienności. O posiadaniu albo nieposiadaniu czerpaka jak Jezus.
Woda jest wielkim skarbem i gdy On prosi Ją o wodę, to prosi o wiele.Prosi o skarb i sam ma skarb, który mógłby jej zaoferować, gdyby była zainteresowana.Początkowo jest tylko zdziwiona/ zdystansowana, ale Jezus jest inicjatorem rozmowy i ON  prosi i proponuje.Wszystko na poziomie zwykłej codzienności, która obejmuje także ducha i prawdę.
Kto nie chciałby usiąść  w cieniu sykomory przy studni i napić się wody?
Każdy tego chce i dlatego Jezus ma ofertę dla Samarytanki ale także tym samym  każdego, bo dla każdego woda jest tym samym dla ciała, co duch i prawda dla duszy.Oboje o tym wiedzą, więc my też o tym dowiadujemy się i zastanawiamy się skąd to wiedzą?!
Kobieta NIE jest nazywana przez Jezusa po imieniu i dla mnie osobiście znaczy to tyle,że ewangelista chce nam dać obraz uniwersalności.Łamie podstawowe  zasady przynależności do grupy etnicznej/płci i mówi: możemy się dogadać, więc dogadujmy się, gdy chodzi o coś tak ważnego jak gender, oparte o równość.
Blada to równość, ale równość jednak.Blade to nasze gender XXI wieku, ale to jednak gender.Zatem jak gender to gender...cdn.