-Rosjanie niczym nas nie zaskoczą?!

No, nie wiem.
Zaskakują mnie od zawsze i mają moją akceptację, aprobatę i uznanie.
Grisza mówi,że to możliwe jest, gdy Smuda na miejsce Lewandowskiego postawi Antka M., a  miejsce niemieckiego sędziego zajmie prezesik.Do meczu jutro nie dojdzie w takich okolicznościach, bo Rosjanie będą wiać ze strachu gdzieś  za Ural.
Póki co- chodzi o to , by naszym nic nie poplątało nóg, a szczęścia łut stał murem za nami właśnie.
Taki łut, to on ma swoje prawa i swoje własne gusta.Przeważnie stoi po stronie silniejszego, a Polacy są akurat coraz silniejsi, a tej sile sprzyja wspaniała atmosfera i pochodzenie.Pochodzimy z krainy, gdzie sytuacje beznadziejne nie są rzadkością.W takiej sytuacji zwykle zjawia się Tytoń albo niespodziewany zryw.
Na naszej ulicy pojawili się Rosjanie.Mówią,że u nas lepsze powietrze, choć pada i wieje.
Są igrzyska i jednocześnie święto chleba.Emocje sięgają zenitu, napięcie pod sufit.Siedziałam z Walą nad koszem chleba i truskawek.Wala milczała, a potem otarła łezkę wzruszenia.
-Czasem myślę,że postradałam zmysły, bo czy ja wiem, kim naprawdę jestem i co dla mnie jest najważniejsze...Gdy jestem w Polsce, czuję moc jakąś niezwyczajną...Gdyby moja Rosja wytrzeżwiała, Dobrochno...Gdyby chciała wytrzeżwieć...-marzy się Wali i zaraz potem pada definicja feminizmu Niny Andrycz, a ja sobie po cichutku myślę o erupcji kultury.
- Rzeczy zdążają gwałtownie ku swojemu miejscu...- rzecze Grisza.
-...ale poruszają się spokojnie na swoim miejscu...- szepcze Wala i czuję ,że jestem na swoim miejscu.Podoba mi się to, co czuję, bo to jest poczucie mocy.Zjawisko rzadkie i niezwyczajne.I co ja z nim robię?Przewiduję wynik jutrzejszego meczu z Rosjanami, choć dla mnie akurat jest on sprawą drugorzędną.
Atmosfera to moje prywatne mistrzostwa.
Gigantyczne emocje i napięcie może w sposób naturalny i najspokojniej rozładować zaskoczenie właśnie.Skoro nie zaskoczą nas Rosjanie, to wypada nam zaskoczyć Rosjan i pokazać się z najlepszej strony.
- Najpierw trzeba ją mieć...- słyszę i ku swojemu zaskoczeniu pytam, czy "JA" wojowników rosyjskich jest tłumione jak u nas.
-NIE...-padają zgodne odpowiedzi i już przeczuwam, co jest istotą jutrzejszego meczu.Przeczucia nazywa Grisza:znasz zasady, zostawiasz je w szatni i musisz stosować się na boisku do tysiąca innych zasad, które biorą władzę nad tobą.Aktorzyć nie możesz, musisz być sobą...Wolnym od pęt ...
- Zatem nie możemy przegrać.- słyszę swoją intuicję.Jest nieco sprzeczna z mędrców szkiełkim i okiem, ale obstaję przy swojej intuicji, bo podoba mi się coraz bardziej.
- W sytuacjach ekstremalnych w końcu bywamy sobą...Stawiam na remis i będę się tego trzymać jak pijany latarni.